17 Ağustos 2014 Pazar

A Little More Sohbet Please

uzanmışım kumsala güneş damlar içime falan da desem yalan oturdum balkona sabahın körü gece kaçta uyuyakaldım bi ara kalkıp 10 15 sayfa kitap okuyup nerde uyuyakaldım hiç bir fikrim olmadan zoraki kahvaltımı yapıp zevk çayı dediğimizi yudumluyorum balkonda aldım karşıma bizim eski yazar abimiz piyer lotiyi yolunda bir kaç kelam yazalım diye başladım cümlelere

 şu günlerde sanki eskiye göre insanlarla sohbetim ya da sohbetimiz azalıyormuş gibi hissediyorum aylardır görmediğin bir adamla karşılaşıyosun ulan insanın saatlerce konuşası olması gerekirken "nasıl gidiyor" "aynı senin" "bildiğim gibi be abi"den öte gitmiyor ya da gidenler de hep dert yanıyor birbirine hep de aynı konudan dert yanıyor he bunlar dışında konuşulmuyor mu hiç bişey tabiii ki konuşuluyor geçici gündemimiz bizim canımız futbol ve kıçı kırık siyasetimiz şöyle siyaset spor konuşmadan da zor duruyoruz illa birisi yiaa gezi neydi be diyecek evet gezi çok şeydi de bi dur bi hayatımız nasıl gidiyor onu konuşalım "biraz daha sohbet lütfen "

~savaşmasiviş

2 yorum:

  1. o kadar kendi içimizde yaşıyoruz ki başka biriyle konuşmadığımızın farkında bile değilizdir belki.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. yoldan geçen insandan adres sorcakken bile bizlerden uzaklaşmaya başlıyor sorun sende bende değil bizde

      Sil