6 Kasım 2014 Perşembe

'Ne diyoduk...'

'Yalnız kendime inkarım,sadece benden kaçarım' mühteviyata gelince,mevzunun sadece 2 iyelik ekindeki değişiklik olmadığı muhakkak.'Dur be bilader,biz ne güne duruyoz,nası kaçarsın,nereye?'
der değerli bikaç adam.ama anahtarı 3.kez çevirip eve adımını attığın an öyle bi çember içine alır ki
seni,kaybolursun.Yoksuldur odan işte memleket gibi.Devamını getiresin gelir,'hoşgeldin kadınım,hoşgeldin' diye.Ee sonra? Sonrası acı bi tebessüm.Adını koyamadığın biriyle karanlık bi bağ oluşur zamanla aranda.Hoşuna bile gider başlarda,arkadaşlığınız ilerledikçe 'ulan bugün 'o' da gelse ya odamıza? diye sorduğunda cevap alamazsın,velhasıl şah çekmeye başlamıştır artık sana.
Ha önünü alamaz mısın? Pek tabi birgün anahtarı vericektir başka birilerine.Mevzu güçlü kalmakta.Etrafına bi bak.Mutlular falan?Sen yine paylaş mutluluklarını.Hürriyet gibi aydınlık
olucak o oda,sen güven Nazım abine..Bu arada,özlemişiz be.Hadi eyvallah.
                                                                                                                  bedbahtjinekolog

2 yorum:

  1. Heeyy!! Geri döndünüz! :)
    Siz hep yazın ya. Sizin yazılarınız beni acayip yerlere alıp götürüyor. :D

    YanıtlaSil
  2. Özlüyomuş insan biliyo musun :) Ne mutlu bize,ne mutlu,eyvallah :)

    YanıtlaSil